Ακόμα και σήμερα, ο λάθος ή υποτυπώδης σχεδιασμός για την κάλυψη της ακουστικής ισχύος σε dB (decibels) παρατηρείται σε πολλές εγκαταστάσεις.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την “Υπολειτουργία” του συστήματος πυρανίχνευσης όσον αφορά την ειδοποίηση των ανθρώπων σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, κάτι για το οποίο είναι σχεδιασμένο να πράττει. Και αυτό, γιατί η ηχητική ειδοποίηση από τις σειρήνες δε συμμορφώνεται με το απαιτούμενο επίπεδο ακουστικής ισχύος σε dB.
Για παράδειγμα στην περίπτωση ενός ξενοδοχείου η απαίτηση – σύμφωνα με το ΕΛΟΤ ΕΝ54-14 – είναι, στο κεφάλι του κρεβατιού που βρίσκεται σε ένα τυπικό δωμάτιο ο ήχος από τις σειρήνες να φτάνει τα 75dB ώστε να ξυπνήσει ο ένοικος που κοιμάται. Η εγκατάσταση σειρηνών μόνο σε διαδρόμους έχουν σοβαρά μειονεκτήματα καθώς 6dB χάνονται κάθε φορά που θα διπλασιάσουμε την απόστασή μας από τη σειρήνα. Δηλαδή π.χ σε απόσταση 4 μέτρων από τη σειρήνα θα χαθούν 12dB! Επίσης η ισχύς του ήχου που χάνεται λόγω των θυρών των δωματίων είναι 20dB – 30dB αναλόγως εάν είναι μια απλή τυπική ξύλινη πόρτα ή εάν είναι πυράντοχη.
Λαμβάνοντας υπόψη την εγκατάσταση τυπικών σειρηνών με απόδοση 100dB στους διαδρόμους, καταλαβαίνουμε ότι τα 75dB δε θα επιτευχθούν ποτέ στην περιοχή του κρεβατιού.
Η λύση για το πρόβλημα του παραπάνω παραδείγματος, θα ήταν η εγκατάσταση ανιχνευτών με βάση η οποία διαθέτει ενσωματωμένη σειρήνα ή και φάρο σε κάθε δωμάτιο!