Η ορθή λειτουργία του θερμοστάτη χώρου

 Τύποι θερμοστατών
Ανάλογα με τον τρόπο λειτουργία τους, οι βασικοί τύποι θερμοστατών είναι οι εξής: 
-Οι μηχανικοί–ηλεκτρομηχανικοί: 
 

Αποτελούν το πιο συχνά χρησιμοποιούμενο είδος στην αγορά. Η λειτουργία των θερμοστατών αυτών στηρίζεται στη διαστολή και συστολή που υφίσταται ένα διμεταλλικό έλασμα ή ένα υγρό με την αλλαγή της θερμοκρασίας του. Συνήθως, το διαφορικό τους μπορεί να είναι μέχρι 1οC και αυτός είναι ο λόγος (σε συνδυασμό με τα επίπεδα υγρασίας) που σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργείται δυσφορία στο χώρο. 






-Οι ηλεκτρονικοί:
   

Οι ηλεκτρονικοί θερμοστάτες, που πλέον αντικαθιστούν τους παλαιούς μηχανικούς, δεν έχουν το μειονέκτημα του μεγάλου διαφορικού. Το εύρος της ακρίβειάς τους είναι από 0,1οC έως 0,3οC. Η λειτουργία τους στηρίζεται στην ιδιότητα κάποιων υλικών να μεταβάλλουν την ηλεκτρική αντίστασή τους ανάλογα με την θερμοκρασία τους (θερμίστορ). 


- Οι χρονοθερμοστάτες-προγραμματιζόμενοι:

 

 Οι ηλεκτρονικοί θερμοστάτες μπορούν να συνδυαστούν και με έναν ωρολογιακό μηχανισμό. Παρέχουν την δυνατότητα να ρυθμίσουμε τη θερμοκρασία χώρου σε διαφορετικές χρονικές περιόδους της ημέρας (ημερήσιος θερμοστάτης) και της εβδομάδας (εβδομαδιαίος θερμοστάτης). Επιπλέον, μας παρέχεται η δυνατότητα να ρυθμίζουμε δύο θερμοκρασίες, μια υψηλή και μια χαμηλή (π.χ. για την νυχτερινή λειτουργία). 
-Ψηφιακοί θερμοστάτες: Οι ψηφιακοί θερμοστάτες αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά, καθώς παρέχουν υψηλής ποιότητας ακρίβεια στην μέτρηση, είναι πιο φιλικοί προς το χρήστη και επιπλέον κάποιοι τύποι θερμοστατών έχουν την δυνατότητα να προσαρμοστούν στην συμπεριφορά του εκάστοτε διαμερίσματος, λαμβάνοντας υπόψη την αδράνειά του. 
Σε αυτή την περίπτωση, ο θερμοστάτης λειτουργεί όπως ένας κοινός ηλεκτρονικός θερμοστάτης για διάστημα 2 εβδομάδων, μέχρι να «διαβάσει» την αδράνεια του διαμερίσματος. Κατόπιν, αφού υπολογίσει σε αυτό το διάστημα την θερμοκρασιακή συμπεριφορά του χώρου, ενεργοποιεί και απενεργοποιεί την θέρμανση νωρίτερα ή αργότερα, ώστε να επιτύχει την σωστή θερμοκρασία στο χώρο.                                                                                                                                                                                           

Οι θερμοστάτες είναι και θερμόμετρα ταυτόχρονα, άρα όπου ανάψει το λαμπάκι του (ανεβάζοντας την θερμοκρασία), είναι η στιγμιαία θερμοκρασία του χώρου. Όπου σβήσει (κατεβάζοντας την θερμοκρασία), είναι το διαφορικό του σφάλμα. Εάν αυτό, υπερβαίνει τις παραπάνω τιμές ο θερμοστάτης χρήζει αντικατάστασης.

Χρήση θερμοστάτη χώρου

Ο θερμοστάτης χώρου είναι μια συσκευή που επιτηρεί την θερμοκρασία και ανοίγει ή κλείνει το σύστημα κατ εντολή μας (δεν είναι διακόπτης on - off).

• ΛΑΘΟΣ: Θα ανάψω το καλοριφέρ 3 ώρες το απόγευμα.
• ΣΩΣΤΟ: Θα ανεβάσω την θερμοκρασία του σπιτιού Χ βαθμούς κελσίου.

Αν ο χώρος δεν έχει απώλειες η χρήση της μόνιμης λειτουργίας είναι η επιθυμητή.

Τι σημαίνει μόνιμη λειτουργία;

Μόνιμη λειτουργία δεν σημαίνει ότι πρέπει να είναι σε συνεχή λειτουργία τα καλοριφέρ, το αντίθετο μάλιστα. H ουσία δεν είναι πόσες ώρες είναι ανοικτό το καλοριφέρ, αλλά η διατήρηση μιας ελάχιστης θερμοκρασίας του χώρου (επιθυμητή 15°C - 16°C όταν λείπουμε ή κοιμόμαστε).

Από εκεί ανεβάζουμε την θερμοκρασία του σπιτιού έναν έναν βαθμό με μάξιμουμ τους 21°C.

ΠΡΟΣΟΧΗ

• εάν δεν μπορεί το σπίτι να διατηρήσει τους 15°C με καύση λιγότερη της 1 ώρας ημερησίως (αυτή την περίοδο), θα πρέπει να ασχοληθούμε με τις απώλειες του χώρου και η μόνιμη λειτουργία δεν ενδείκνυται.
• εάν δεν μπορεί να πιάσει τους 21°C ενώ τα σώματα είναι ζεστά ή έχει γίνει λάθος διαστασιολόγηση θερμαντικών σωμάτων ή και σ' αυτή την περίπτωση έχουμε μεγάλες απώλειες και πρέπει να το ελέγξουμε.

Πότε βάζουμε τον θερμοστάτη στους 17°C και πότε στους 21°C. Θα πρέπει να επιλεγεί μια θερμοκρασιακή ψαλίδα χρήσης (στο εξής θ.ψ. > ιδανική μεταξύ 15°C – 21°C).

Το σώμα αντιλαμβάνεται την διαφορά θερμοκρασίας, άρα η χρήση της θ.ψ. έχει ως εξής:

• όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι κοντά στο 0°C (χαμηλή) τότε οι 17 - 18 στον εσωτερικό χώρο είναι αρκετοί.
• όταν η εξωτερική θερμοκρασία είναι π.χ. 15°C (υψηλή) και κρυώνουμε λόγο υγρασίας τότε θα βάλουμε τον θερμοστάτη στους 21c προκειμένου το σώμα να αντιλήφθη την διαφορά.

Πάνω από τους 21°C αυξάνουμε ραγδαία την κατανάλωση.

Ουσιαστικά κατά την έναρξη της χειμερινής περιόδου γίνεται μια προσπάθεια με μικρές "ενεσούλες θέρμανσης" να συντηρηθεί το σπίτι σε μια μίνιμουμ θερμοκρασία και να μην πέσει κάτω από αυτή.
 Σε άλλη περίπτωση η λειτουργία του καυστήρα είναι συνεχής και η κατανάλωση μεγαλύτερη.

Σημαντικό: η ενέργεια πλέον, είναι ακριβή και δεν θα πρέπει να την σπαταλάμε άσκοπα.