Ηλεκτροχημική συμβατότητα Χαλκού - Χάλυβα στις γειώσεις
Είναι λίγο πολύ γνωστό ότι όταν χάλκινα και χαλύβδινα υλικά έρχονται σε άμεση επαφή μεταξύ τους μέσα σε ένα περιβάλλον με υγρασία, σύντομα θα υπάρξει διάβρωση του χαλύβδινου λόγω ηλεκτρόλυσης με τα συνεπαγόμενα αρνητικά αποτελέσματα. Αυτό συμβαίνει μεταξύ όλων των μετάλλων με μεγάλη διαφορά ηλεκτρολυτικής τάσης η οποία είναι συνάρτηση του «μέσου» (περιβάλλον) μέσα στο οποίο έρχονται σε επαφή. Οι μεγαλύτερες παρανοήσεις μάλιστα που συχνά συναντούμε, έχουν να κάνουν με αυτό ακριβώς το "μέσο"-εντός του οποίου ο χαλκός και ο χάλυβας συνυπάρχουν συνδεδεμένοι ηλεκτρικά με κοχλιωτούς σφικτήρες, με συνδετήρες συμπίεσης (C-connectors) ή άλλο μηχανικό τρόπο.
Στην περίπτωση μάλιστα των γειώσεων, όπου χαλκός και χάλυβας συνδέονται εντός εδάφους η πλειονότητα θεωρεί ότι με τη χρήση διμεταλλικών επαφών η επικάλυψη των συνδέσεων με πίσσα ή ακόμα κάνοντας τη σύνδεση εντός φρεατίου, πετυχαίνουν την πλήρη εξάλειψη της διαδικασίας της ηλεκτρόλυσης. Δυστυχώς αυτό είναι λάθος και μπορεί να περιορίσει τη διάρκεια ζωής μιας γείωσης σε μερικούς μόλις μήνες. Ο λόγος είναι ότι ναι μεν δεν υφίστανται διάβρωση στη σύνδεση μεταξύ τους λόγω των παραπάνω μέτρων, αλλά αυτό δεν σταματά την ηλεκτρόλυση λόγω του ότι βρίσκονται στο ίδιο και συγκεκριμένο μέσον το χώμα, μέσω του οποίου ο χάλυβας με αρνητική ηλεκτρολυτική τάση διαβρώνεται ταχύτατα από το χαλκό (θετική τάση).
Αντίθετα με την παραπάνω περίπτωση, σε μία θεμελιακή γείωση όπου χαλκός και χάλυβας είναι συνδεδεμένοι ηλεκτρικά μέσα σε σκυρόδεμα, δεν παρουσιάζεται καμία διάβρωση, μία που μέσα στο συγκεκριμένο μέσον οι ηλεκτρολυτικές τους τάσεις είναι πάρα πολύ κοντά.
Τέλος αξίζει τον κόπο να αναφερθούμε και στην περίπτωση που το ίδιο υλικό διατρέχει δύο διαφορετικά μέσα και πιο συγκεκριμένα όταν ο χάλυβας από το σκυρόδεμα εξέρχεται στο έδαφος (χώμα). Εδώ ο ίδιος ο χάλυβας που στο σκυρόδεμα παρουσιάζει θετική ηλεκτρολυτική τάση διαβρώνει τον "εαυτό" του που στο χώμα έχει αρνητική ηλεκτρολυτική τάση.
Γιατί όμως όλα αυτά μας ενδιαφέρουν; Απλά γιατί έτσι αποφεύγουμε τα λάθη και κατασκευάζουμε μία σίγουρη γείωση που θα εξασφαλίζει ασφάλεια για πολλά χρόνια. Ας δούμε όμως συγκεκριμένα βάσει των παραπάνω τα Πρέπει και τα Δεν που προκύπτουν :
Θεμελιακή Γείωση
Είναι αποδεκτή η κατασκευή θεμελιακής γείωσης με χάλκινα υλικά (ταινία - αγωγός - σφικτήρες) και γενικά η σύνδεση χαλκού - χάλυβα εντός σκυροδέματος.
Δεν πρέπει οι αναμονές που αφήνονται από την θεμελιακή γείωση μίας κατασκευής προς το περιβάλλον υπέδαφος (χώμα) να κατασκευάζονται από χάλυβα παρά μόνο από χαλκό. Π.χ. αναμονές προς το "ρολόι" της ΔΕΗ στην εξωτερική περίφραξη του κτιρίου.
Δεν γεφυρώνουμε άμεσα στη θεμελιακή γείωση παροχές νερού ή φυσικού αερίου ή άλλες από χαλύβδινο σωλήνα που εισέρχονται στο κτίριο υπογείως.
Οι ισοδυναμικές αυτές συνδέσεις πρέπει να γίνονται μόνον με τη χρήση σπινθηριστή.
Δεν συνδέουμε υπογείως θεμελιακές γειώσεις γειτονικών κτιρίων με χαλύβδινους αγωγούς παρά μόνο χάλκινους.
Συμβατικές Γειώσεις (θαμμένες στο έδαφος)
Δεν συνδέουμε ποτέ χαλύβδινα ηλεκτρόδια γείωσης με χάλκινο αγωγό ανεξάρτητα του εάν έχουμε λάβει μέτρα προστασίας για το σημείο σύνδεσής τους (διμεταλλικά, πίσσα, κλπ). Η σύνδεση αυτή μπορεί να γίνει μόνον εάν ο χάλκινος αγωγός είναι επικασσιτερωμένος ή μονωμένος με ηλεκτρομονωτικό υλικό πχ PVC και επί πλέον το σημείο σύνδεσης τοποθετηθεί μέσα σε φρεάτιο και προστατευτεί με θερμή πίσσα.
Δεν πραγματοποιούμε ισοδυναμικές συνδέσεις γεφυρώνοντας άμεσα είτε στο έδαφος, είτε στο εσωτερικό κτιρίου, χάλκινα ηλεκτρόδια γείωσης με υπόγειους χαλύβδινους σωλήνες παροχών του κτιρίου (π.χ. φυσικό αέριο ή ύδρευση) ή το αντίθετο (χαλύβδινο ηλεκτρόδιο γείωσης με χάλκινους σωλήνες). Η ισοδυναμική αυτή σύνδεση πρέπει να γίνεται μόνον με τη χρήση σπινθηριστή.
Δεν επιτρέπεται οι αγωγοί καθόδου ενός ΣΑΠ (Συστήματος Αντικεραυνικής Προστασίας) εφ' όσον καταλήγουν σε συμβατικό σύστημα γείωσης από χάλυβα, να εγκιβωτίζονται σε υποστηλώματα του κτιρίου.
Το γυμνό αλουμίνιο σαν υλικό δεν επιτρέπεται να θάβεται ούτε στο έδαφος ούτε στο σκυρόδεμα
elemko.gr |
Αναρτήσεις
